Office's entrance in Shinagawa, Japan head office

In my opinion, autumn is the best time in Japan. Not too hot and not too cold. Very good for walk with a small camera.

Japanese is dominant nation that use every single square inch for something, either for art (like zen garden) or utility.

Here, it is a long net for cucumber plant. I quite surprise to see it in front of office's entrance. Not just edible fruit but it make pedestrian feel of green and nature in early autumn.

May be someday, I will have a house with mini garden for cucumber and Jasmine.

Me and my wife in year 2001

One of the best memory before marriage in 2001, Melbourne Australia.

My team, Supply Chain Management - SAP support team in BKK

5 and 1/2 years with this SAP application support (SAS) in Supply Chain, it may be long but I learned many things in SAP Supply area and very enjoy working this team. Because of this friendly team, I really like team working environment.

From left top to right bottom:

P'San

N'Gaew

P'Noom

Me

Yoye (Apinya who just left team in mid 2009)

N'May (very good fast learner who can off load my SAP material master support)

N'Oat (our new talent SCM-IM supervisor)

Hans A Fen (Manager of SCM SAS team)

N'Oui (our new SCM-MF supervisor, may be hard for you but I know you can do it well.)

P'Pauy (really appreciate for her contribution in BSF project and team work)

Khem (who is missing in this picture because he was in Budapest to train other Europe team member up to speed)

Ploy in portrait

ยังไงๆลูกสาวก็สวยที่สุดในสายตาของพ่อเสมอ

ใครที่มีลูกสาวคงพอเข้าใจอารมณ์ของพ่อที่หวงลูกสาว ผมว่ายังไงๆน้องพลอยต้องโตเป็นสาวสวยแน่นอน แล้วจะไม่ทำให้พ่อที่มีลูกสาวคนเดียวอย่างผมไม่หวงได้อย่างไร

Location: Resort in Nakorn-NaYok, summer 2006

When my daugther dancing in front of TV

Place: Nakorn-NaYak

Event: Big family trip in summer

When: 24 March 2006

จำได้ว่าเป็นช่วงหน้าร้อน ครอบครัวเราไปเที่ยวน้ำตกที่นครนายก เป็นช่วงที่น้ำตกมีน้ำไม่มาก และนักท่องเที่ยวเยอะมากเพราะเป็นช่วงเทสกาล เด็กๆเลยไม่ได้เล่นน้ำกัน บ้านที่เราเช่าเค้ามีคาราโอเกะให้ด้วย วันนั้นเป็นวันที่แปลกเพราะน้องพลอย (อายุ 2ขวบ5เดือน)กลับเต้นอยู่บนโต๊ะหน้าจอทีวีท่มกลางญาติๆ ทั้งๆที่พลอยเป็นเด็กขี้อาย หรือ จะมีแววในการเต้นรำ

อ้อ..ถ้าใครอยากรู้ว่าน้องพลอยดั้งแบนแค่ไหน ดูรูปนี้แล้วจะรู้ดี

My son when he was 8 months

Peak, my son, when he was 8 months. At DUSIT zoo.

สิ่งหนึ่งที่ไม่เคยเปลี่ยนตั้งแต่เกิดจนตาย เป็นสิ่งเดียวที่เปลี่ยนแปลงไม่ได้ ....ไม่ใช่วาสนานะครับ แต่เป็นดวงตา ลูกผมสองคนเนี่ย ตาเหมือนผมเป๊ยบเลย แววตาของเด็กนั้นมันสามารถบอกอารมณ์ได้ชัดเจนมาก

โชคดีที่น้องพีคยังมีดั้งจมูก ไม่เหมือนลูกสาวผมน้องพลอย ลูกอีสานจริงๆ นอกจากดั้งไม่มีแล้วยังชอบกินข้าวเหนียวและแคบหมูมากๆ สงสัยพอโตเป็นสาวป๋าป๊าคงต้องเสียเงินให้พลอยไปเสริมดั้งซะแล้ว

In my old memory with IT7 friends

คิดถึงวันเวลาเก่าๆสมัยเป็นนักศึกษาป.โท ภาพนี้ถ่ายตั้งแต่ฤดูร้อนปี 2544 ที่ปราณบุรี ในกิจกรรมรับน้องIT8 เป็นงานที่ไปเจอเพื่อนร่วมรุ่นเยอะที่สุด

เพื่อนหลายคนในรูปไม่ได้เจอกันอีกเลยตั้งแต่เรียนจบ แป๊บเดียวร่วมแปดปีแล้ว

คิดถึงเวลาสัมภาษณ์งาน ถ้าผู้สัมภาษณ์ถามผมว่า ช่วงไหนของชีวิตที่มีความสุขที่สุด ผมคงนึกถึงเรื่องสองสามเรื่องที่ผ่านมา หนึ่งในนั้นคือการได้มาเรียนป.โทที่นี่แหละ เป็นสถาบันที่มีผลต่อชีวิตผมมากที่สุด ถ้าฟองสบู่ไม่แตกปี2540ผมคงไปเรียนที่ตปท.และไม่ได้เจอกับเพื่อนร่วมรุ่น ไม่ได้งานดีๆและมั่นคงอย่างนี้หรอก