วันอาทิตย์ที่ 27 ธันวาคม พ.ศ. 2552

My vacation vehicle


It is my favourite vacation vehicle. Whenever I have good family trip to resort, it is my best expolaration and exercise gear. Moreover, it is affordable and foldable bicycle from China (who says China produce only bad product!)
=========================
ทริปนี้ผมเอาจักรยานพับได้คู่ใจไปด้วย ผมซื้อมันเมื่อสองปีก่อนที่สามชุกเพราะอยากพาน้องพลอยขี่เล่นด้วยกันสองคนเพื่อลูกสาวจะได้สนิทและรักผมมากขึ้น
พลอยเห็นจักรยานแบบเดียวกันจากสีน้ำ(หลานสาวผม)กับพ่อเค้า ตามประสาเด็กที่มักอยากจะได้ของเล่นเหมือนเด็กคนอื่นๆ และตามประสาพ่อที่ชอบตามใจลูก ผมจึงได้จักรยานคันนี้มาพร้อมที่พักเท้าสีชมพูและเบาะรองนั่ง (เป็นอุปกรณ์เสริมที่จำเป็นมาก)

Peak @ playground


"Boy and playground are very good match!"
เช้าวันอาทิตย์ ผมตื่นเช้ามากกว่าปกติเพราะลูกสาวและหลานชายปลุกเพราะอยากไปว่ายน้ำ ผมเลยต้องงัวเงียเดินพาเด็กสองคนไปว่ายน้ำที่sportclubภายในresortใกล้ๆที่พัก
ไปถึงชาวคาราวานราวครึ่งๆนึงกำลังรำกระบอง(แบบดร.สาทิตย์ ชีวจิต)อย่างขมักเขม้น (พอเสร็จแล้วพี่ๆบางคนมากระซิบว่า ปวดเมื่อยชิบเป๋ง เพราะไม่ได้ยืดเส้นเช้ามานาน)
น้องพลอยมีความสุขกับสระว่ายน้ำโล่งๆยามเช้าที่ไม่มีใครมาแย่ง ขณะที่น้องบอมไม่ยอมย้ายไปสระผู้ใหญ่เพราะยังกลัวและฝังใจกับเรื่องที่เคยจมน้ำที่วิชาว่ายน้ำที่รร.อนุบาล ผ่านมาเป็นปีๆก็ยังไม่กล้าลงสระกว้างๆและลึกแม้ว่าจะมีห่วงยางก็ตาม
เสร็จจากว่ายน้ำ ผมพาเด็กๆและน้องพีคมาเล่นที่สนามเด็กเล็กหน้าบ้าน (สโมสรน่ารักมาก เลือกบ้านให้ผมหน้าสนามเด็กเล่นเลย แม้ว่าบ้านจะเก่าและเล็กกว่าหลังอื่นๆแต่เด็กๆชอบมากที่จะไปที่สนามวันละหลายๆรอบ)
พีคยังคงเล็กเกินกว่าเครื่องเล่นหลายๆชิ้นรวมทั้งกระดานหกด้วย คิดว่าปีหน้าผมจะชวนครอบครัวผมที่โคราชมาเที่ยวที่นี่บ้าง (แม้ว่าโอ๋ ภรรยาผมจะไม่ชอบเที่ยวธรรมชาติห่างๆไกลแหล่งชอบปิ้ง และไม่สนุกกับการใช้เวลาให้มันผ่านไปเงียบๆ..)

My Sweety


My daugther grow up so fast. Now she looks more feminine like teenager even she just 5 years old kid.
ผมมีความสุขทุกครั้งเมื่อเห็นลูกมีความสุข ดังนั้นเมื่อไรที่ต้องพาครอบครัวไปเที่ยว ต้องเลือกที่ๆเหมาะกับเค้าที่สุด วันเสาร์อาทิตย์นี้เราไปเที่ยวที่ The Legacy Sri-Yok resort ที่กาญจนบุรีกับงาน คาราวานหรรษาของสโมสรเอสโซ
เหมือนเช่นปีก่อน เราไม่สามารถร่วมแข่งแรลลี่ได้เพราะกว่าเด็กจะตื่น อาบน้ำ แต่งตัว ป้อนข้าวต้อนขึ้นรถได้ออกจากชลบุรีได้ กลุ่มแรลลี่เค้าไปไกลแล้ว วันเสาร์9โมงเช้า น้องแก้วโทรมาถามว่าผมไปถึงจุดcheckpointแรกที่Lotusพระรามสองหรือยัง ตอนนั้นผมเพิ่งออกรถด้วยซ้ำ

วันอังคารที่ 15 ธันวาคม พ.ศ. 2552

Dusk time @ Pai


ปายคงเป็นเมืองเล็กที่เปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็ว จากเมืองเงียบๆที่รู้จักกันแต่พวกback packerมาเป็นเมืองที่วุ่นวายในฤดูหนาว จริงๆแล้วที่นี่ไม่มีอะไรให้ทำนัก แต่ร้านค้าต่างๆอย่างร้านมิตรไทยที่ขายpostcardที่มีรูปสวยๆ ร้านแบกกะดินที่ขายเสื้อเชิ้ตที่มีคำคมเด็ดๆ (ผมชอบมากอยู่คำนึง....do nothing @ Pai) และร้านกาแฟแบบย้อนยุครีโทร
เมื่ออยู่ที่ปาย ผมไม่มีอะไรทำจริงๆ เพราะไม่ชอบเล่นไพ่ นอกจากนั่งดูเด็กๆวิ่งเล่นเจี๊ยวจ้าวแล้ว เวลาส่วนมากผมชอบนั่งมองท้องฟ้า โดยเฉพาะช่วงฟ้าเปลี่ยนสี ยามเย็นก่อนอาทิตย์ตกที่ปาย ท้องฟ้าอาจดูเศร้าๆ เหงาๆเข้ากับบรรยากาศในฤดูหนาว (ย้ำว่าหนาวจริงๆ) แต่ฟ้าก็ยังคงสวยเสมอ

Ploy @ Pai


See! how happy of my little daughter @ Pai walking street.

Sleeping child


ช่วงวันหยุดยาวในธันวาคมปีนี้ ผมกับครอบครัวไปเที่ยวเชียงใหม่และปายกัน การเดินทางโดยรถตู้กับเด็กเล็กไม่ใช่เรื่องง่ายเลย ทั้งสำหรับพ่อแม่และเด็กเอง กว่าจะถึงเชียงใหม่ก็เหนื่อยพอควร ยังดีที่พีคหลับง่ายได้ตลอดคืนบนรถ
Place: Lotus Kan SaunKaew hotel, ChengMai: Dec 12 morning.

My first gift card from Ploy


Don't know how to express my feeling when I got this card from Ploy, my 5 years old daugther. I know that it is her school homework but it is really surprise and impress me. She was very shy when handling it to me. That is my lovely daugther.
*---------------------------------------------------------------------------*
ของขวัญชิ้นแรกจากน้องพลอยในวันพ่อ จำได้ว่าเมื่อสองปีก่อนตอนพลอยเข้ารร.เตรียมอนุบาลปีแรก กิจกรรมวันพ่อของรร.พลอย ผมเป็นคนที่ต้องเขียนเรียงความส่งเพื่อแสดงความรู้สึกของพ่อที่มีต่อลูก แต่ในปีนี้ เมื่อพลอยอายุได้ห้าขวบ พลอยสามารถประดิษฐ์การ์ดวันพ่อให้ผม ผมรู้สึกตื้นตันใจในความรักที่ลูกมีต่อผมได้ แม้ว่ามันเป็นงานของรร.อนุบาลแต่มันสร้างความประทับใจให้ผมเหลือเกิน

วันพุธที่ 9 ธันวาคม พ.ศ. 2552

Peak and his dad at father day 2009


ทุกๆวันพ่อ ผมจะต้องเดินทางกลับบ้านที่โคราชเพราะถือว่าเป็นวันรวมญาติพี่น้องที่สำคัญ พ่อผมบอกว่า วันพ่อก็กลับบ้านมาหาพ่อสิ..อืมฟังดูก็น่าจะมีเหตุผลดีแม้ว่าผมจะเจอพ่อและแม่ปีละหกถึงเจ็ดครั้ง
วันพ่อปีนี้ก็เช่นเคย ผมพาครอบครัวมางานรวมญาติอีกครั้ง สิ่งที่แตกต่างจากปีก่อนคือน้องพีคลูกชายคนเล็กที่โตเร็วมาก เนื่องจากพีคเป็นเด็กอารมณ์ดี ไม่กลัวคนแปลกหน้าและขี้เล่นทำให้ญาติๆรักใคร่ ต่างกับน้องพลอยลูกสาวคนโตที่แสนขี้อายและขี้งอน จริงๆเป็นเรื่องแปลกอย่างนึงของนิสัยที่แสนแตกต่างระหว่างพี่น้อง เอาแค่พี่น้องผม4คนไม่มีใครเหมือนใครหรือสนิทกับใครเป็นพิเศษแต่เราก็อยู่กันได้ดี อาจเป็นเพราะพ่อผมเป็นคนจีนที่ยึดมั่นกับคำสอนของคนรุ่นเก่าที่ว่า เลือดย่อมข้นกว่าน้ำ ไม่ว่าอย่างไรก็ตาม พี่น้องย่อมมาก่อน อย่าทิ้งกัน แม้ว่าพ่อแม่จะไม่อยู่แล้ว
พ่อยังเคยเปรยๆกับผมว่า วันไหนที่พ่อกับแม่ไม่อยู่แล้วจะกลับมาบ้านเกิดที่โคราชไหม ผมตอบว่า..ยังไงๆ บ้านเก่าหลังนี้ก็มีความสำคัญกับผมมาก พ่อแม่ไม่อยู่ พี่สาวคนโตก็ยังอยู่ ยังเป็นที่รักและเคารพของน้องๆอยู่ดี...นี่ละมังความคิดของผมที่มีต่อพี่น้อง สายเลือดเดียวกัน หวังว่าน้องพลอยกับน้องพีคคงเป็นเช่นกัน เพราะครอบครัวสมัยใหม่มีขนาดเล็กลง พี่น้องต้องพึ่งพากันมากขึ้นและต้องประคับประคองกันมากกว่าคนรุ่นเก่า