ทุกๆวันพ่อ ผมจะต้องเดินทางกลับบ้านที่โคราชเพราะถือว่าเป็นวันรวมญาติพี่น้องที่สำคัญ พ่อผมบอกว่า วันพ่อก็กลับบ้านมาหาพ่อสิ..อืมฟังดูก็น่าจะมีเหตุผลดีแม้ว่าผมจะเจอพ่อและแม่ปีละหกถึงเจ็ดครั้ง
วันพ่อปีนี้ก็เช่นเคย ผมพาครอบครัวมางานรวมญาติอีกครั้ง สิ่งที่แตกต่างจากปีก่อนคือน้องพีคลูกชายคนเล็กที่โตเร็วมาก เนื่องจากพีคเป็นเด็กอารมณ์ดี ไม่กลัวคนแปลกหน้าและขี้เล่นทำให้ญาติๆรักใคร่ ต่างกับน้องพลอยลูกสาวคนโตที่แสนขี้อายและขี้งอน จริงๆเป็นเรื่องแปลกอย่างนึงของนิสัยที่แสนแตกต่างระหว่างพี่น้อง เอาแค่พี่น้องผม4คนไม่มีใครเหมือนใครหรือสนิทกับใครเป็นพิเศษแต่เราก็อยู่กันได้ดี อาจเป็นเพราะพ่อผมเป็นคนจีนที่ยึดมั่นกับคำสอนของคนรุ่นเก่าที่ว่า เลือดย่อมข้นกว่าน้ำ ไม่ว่าอย่างไรก็ตาม พี่น้องย่อมมาก่อน อย่าทิ้งกัน แม้ว่าพ่อแม่จะไม่อยู่แล้ว
พ่อยังเคยเปรยๆกับผมว่า วันไหนที่พ่อกับแม่ไม่อยู่แล้วจะกลับมาบ้านเกิดที่โคราชไหม ผมตอบว่า..ยังไงๆ บ้านเก่าหลังนี้ก็มีความสำคัญกับผมมาก พ่อแม่ไม่อยู่ พี่สาวคนโตก็ยังอยู่ ยังเป็นที่รักและเคารพของน้องๆอยู่ดี...นี่ละมังความคิดของผมที่มีต่อพี่น้อง สายเลือดเดียวกัน หวังว่าน้องพลอยกับน้องพีคคงเป็นเช่นกัน เพราะครอบครัวสมัยใหม่มีขนาดเล็กลง พี่น้องต้องพึ่งพากันมากขึ้นและต้องประคับประคองกันมากกว่าคนรุ่นเก่า
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น