ไม่ได้เขียน diary มาหลายเดือน ดูเ้หมือนว่าเวลาแห่งความสุขนั้นผ่านไปเร็วกว่าที่เราคิด แป๊บเดียวเรากลายเป็นพ่อวัยกลางคน ขณะที่ลูกสองคนสร้างความทรงจำใหม่ๆให้พ่อได้ทุกวัน อย่างเมื่อวานนี้น้องพีคพลาดโอกาสไปเดินเล่นที่ป่าชายเลนกับพี่และลูกพี่ลูกน้องเพราะตื่นนอนกลางวันไม่ทัน วันนี้เลยตื่นแต่เช้ามาก มาบอกพ่อว่าวันนี้พีคจะไปให้ได้ แต่พีคยังง่วงอยู่ ขอนอนต่ออีกสี่ชม.นะ...แต่พอถึงเวลาจะไปตอนเย็นฝนก็ปรอยลงมาและยุงเยอะมาก อย่างไรก็ตามพีคก็ฐิธิอยากจะไปให้ได้ พ่อแม่ค้านไม่ได้ แถมบังคับให้อุ้มไปด้วย สุดท้ายเลยต้องลุยฝน ฝ่ายุง พาลูกชายตัวยุ่งไปจนได้ ความมุ่งมั่นอยากจะไป ขัดใจไม่ได้ของลูกชายคนนี้นี่สุดๆไปเลย
น้องพลอยวันนี้ ระยะหลังนี้ด้วย ดูละครตบตี ติดเป็นนิสัย วันนี้คืนวันอาทิตย์ แม่ให้รีบอาบน้ำ ทำการบ้าน จัดตารางสอน ก็ไม่ยอมทำแถมบ่นด้วยว่า แม่จะมายุ่งอะไรกับชีวิตพลอย ...แหมอิทธิพลของละครเนี่ย ซึมซาบเข้าไปในเด็กแปดขวบให้ทำร้ายจิตใจแม่ได้ขนาดนี้ ดีที่พลอยยังเด็ก ผู้ใหญ่ยังเข้าใจและให้อภัยได้ง่าย (แม้ว่าแม่จะเคืองๆอยู่เหมือนกัน)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น